پروتز سینه یا ایمپلنت سینه چیست؟
پروتز سینه نوعی جراحی پلاستیک است در آن جراح پوسته‌های سیلیکونی که با ژل سیلیکون یا سالین (آب نمک استریل) پر شده‌اند را در پشت غدد شیری یا زیر ماهیچه‌های قفسه سینه قرار می‌دهد.
این کار کمک زیادی به افزایش سایز سینه و حتی تغییر شکل آن می‌کند.
این روش ممکن است پس از ازدست‌دادن بخشی از بافت سینه به‌دلیل سرطان یا در افراد سالم صرفا برای بهبود ظاهر سینه‌ها انجام شود. ازآنجایی‌که امروزه بازسازی و افزایش سایز سینه‌ها با پروتز به یک روش پرطرفدار تبدیل شده است، در این مقاله تصمیم گرفته‌ایم از زوایای مختلف آن را بررسی کنیم.
کاربرد پروتز سینه چیست؟
معمولا خانم‌ها به دلایل زیر به‌دنبال انجام جراحی پروتز سینه هستند:
- کوچک بودن طبیعی سایز سینه‌ها و عدم تناسب آن‌ها با سایر اعضای بدن
- کوچک شدن سایز سینه‌ها بعد از بارداری، شیردهی، کاهش وزن یا افزایش سن
- عدم تقارن شکل سینه‌ها در اثر آسیب به بافت یکی از آن‌ها
- ترمیم سینه‌ها پس از ماستکتومی (جراحی برداشتن سینه)
تفاوت پروتز سینه با لیفت سینه در چیست؟
هرکدام با اهداف متفاوتی انجام می‌شوند.
در پروتز سینه جراح با قرار دادن پوسته‌های نرم و انعطاف‌پذیر در پشت بافت‌های طبیعی سینه سعی می‌کند که سینه‌ها را بزرگتر و خوش‌فرم‌تر نشان دهد.
درحالی‌که در جراحی لیفت سینه سعی می‌شود بافت و پوست اضافی سینه‌ها برداشته و با تنظیم مجدد عضلات، افتادگی سینه‌ها رفع شوند. اصولا پروتز سینه کمک زیادی به رفع افتادگی سینه‌ها نمی‌کند.
مدت زمان ماندگاری پروتز در سینه
پروتزهای جدید به طور متوسط بین 7 تا 12 سال دوام می‌آورند.
بعد از گذشت این مدت ممکن است نیاز به انجام جراحی دوباره باشد. زیرا هرچه سن پروتز سینه بیشتر شود، احتمال پارگی آن بیشتر می‌شود.
انواع اشکال پروتز سینه
در حال حاضر پروتزهای سینه به دو شکل گِرد و قطره‌اشکی وجود دارند.
ایمپلنت گرد قابلیت آن را دارد تا سینه‌ها را پُرتر از ایمپلنت قطره‌اشکی نشان دهد. همچنین به‌دلیل ظاهر یکنواخت آن، نگرانی کمتری برای چرخش آن در بافت سینه وجود دارد.
ایمپلنت قطره‌اشکی در قسمت پایین برجسته‌تر است و به سمت بالا مخروطی‌شکل می‌شود. به‌همین‌دلیل، برای قرار دادن آن نیاز به ایجاد یک برش طولانی‌تر در پوست است.
ایمپلنت قطره‌اشکی نسبت به ایمپلنت گرد، شکل طبیعی‌تری به سینه‌ها می‌دهد.
روش‌های جراحی پروتز سینه
معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. سپس جراح برحسب نوع پروتز و انتظارات هر بیمار، برای قرار دادن پروتز در یکی از نواحی زیر برش ایجاد می‌کند:
- زیر پستان
- زیر بغل
- پری‌آرئولار (اطراف نوک سینه)
در مرحله بعد جراح با جدا کردن بافت سینه از ماهیچه‌ها و بافت قفسه سینه، یک فضای خالی مانند جیب در زیر یا پشت سینه‌ها ایجاد می‌کند.
پروتز در داخل این جیب و در مرکز سینه قرار می‌گیرد.
اگر از نوع آب نمکی باشد، پس از نصب توسط جراح با محلول سالین استریل پر می‌شود. اما پروتز سیلیکونی از قبل با ژل پر شده است. در نهایت محل برش بخیه زده شده و با چسب جراحی محکم می‌شود.
برای جراحی زیبایی سینه به جز مورد پروتز روش های دیگری وجود دارد که میتواند به شما کمک کند در روش های عمل زیبایی سینه میتوانید این موارد را مطالع کنید
مراقبت‌هایی که قبل از انجام پروتز باید انجام داد
در جلسه مشاوره در مورد نوع پروتز، داروهای مصرفی و بیماری‌های زمینه ای خود با جراح صحبت کنید. لازم است از دو هفته قبل، خوردن داروهای ضدانعقاد و ضدالتهاب و مصرف الکل و سیگار را متوقف کنید. برای بیهوشی عمومی، از 8 تا 12 ساعت قبل از عمل ناشتا باشید.
دوران نقاهت و اقدامات مراقبتی بعد از پروتز سینه
برای تسریع روند بهبودی، یک هفته در منزل استراحت کنید. برخی از جراحان توصیه می‌کنند که تا 3 ماه پس از جراحی، از سینه‌بند ورزشی استفاده شود. حداقل به مدت یک ماه، از بلند کردن اجسام سنگین یا انجام ورزش‌های شدید خودداری کنید.
انواع پروتز سینه از لحاظ جنس
از نظر جنس سه نوع پروتز سینه وجود دارد که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.
پروتز آب نمکی
این نوع پروتز با محلول نمکی استریل پُر شده است و در یک پوسته سیلیکونی الاستومری نگهداری می‌شود.
اگر پروتز آب نمکی نشت کند، محلول به طور طبیعی توسط بدن جذب و دفع می‌شود.
پروتز سیلیکونی
این نوع پروتز، از یک پوسته بیرونی سیلیکونی پُرشده با ژل سیلیکون تشکیل شده است.
این ژل کمی بیشتر شبیه بافت طبیعی سینه است. افرادی‌که پروتز سیلیکونی را انتخاب می‌کنند باید معاینات منظم‌تری را با پزشک خود انجام دهند. زیرا با وجود مقاومت بالا، در صورت نشتی ژل سیلیکون خطر عفونت و آسیب به بافت سینه وجود دارد.
پروتز کامپوزیتی
پروتز کامپوزیتی نوعی پروتز ثابت است که ممکن است با رشته‌های پلی‌پروپیلن، روغن سویا و غیره پُر شود. این نوع پروتز بیشترین میزان استحکام را دارد و در صورت برخورد ضربه، شکل آن تغییر نمی‌کند.
مزیت و معایب پروتز سینه
از مزایای انجام آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- دوام زیادی دارد.
- روشی کم‌خطر و نسبتا ایمن است.
- میتواند با بهبود شکل ظاهری بدن، عزت نفس را افزایش دهد.
خطرات احتمالی پروتز سینه عبارتند از:
- بعد از جراحی، خطر بروز خونریزی، کبودی، تورم و درد خفیف در محل برش وجود دارد.
- از عوارض طولانی‌مدت و نادر آن می‌توان به پارگی پروتز سیلیکونی، تشکیل بافت اسکار در داخل سینه، تغییر احساس در سینه‌ها، تغییر موقعیت پروتز در بافت سینه و تجمع مایع در اطراف پروتز اشاره کرد. معمولا در این شرایط نیاز به انجام جراحی دوباره است.
- افزایش احتمال بروز سرطان لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک (ALCL)
- بروز مشکلاتی در زمان شیردهی به نوزاد اگر نگران این مورد هستید مطلب شیردهی بعد از پروتز سینه را بخوانید.
سوالات متداول
در این بخش به ابهامات شما پاسخ خواهیم داد.
1. سن مناسب پروتز سینه چه سنی است؟
قبل از انجام جراحی، خانم باید سینه‌های کاملا رشدیافته داشته باشد و امکان انجام آن در دوران بلوغ وجود ندارد. پروتز سینه در زنان 22 ساله یا بالاتر مورد تایید FDA است.
2. مدت زمان عمل کاشت پروتز چقدر است؟
تقریبا 1 تا 2 ساعت طول می‌کشد.
3. دوام پروتز سینه چقدر است؟
در اغلب موارد تا 10 سال دوام می‌آورد.
4. آیا در ماموگرافی پروتز سینه مشخص می‌شود؟
اصولا ماموگرافی با وجود پروتز کمی دشوار است. زیرا نه تنها پروتز در ماموگرافی دیده می‌شود بلکه بافت سینه را نیز تار می‌کند و مانع از مشاهده دقیق وضعیت آن می‌شود.
5. زمان تعویض پروتز سینه چه زمانی است؟
تا قبل از 10 تا 12 سال، اگر پاره نشود یا عوارض نادر ایجاد نکند نیاز به تعویض ندارد.
6. آیا بعد از پروتز سینه حس نوک سینه از بین می‌رود؟
مطمئنا اگر جراح حرفه‌ای باشد و به اعصاب نوک سینه آسیب وارد نکند، چنین عارضه‌ای بروز نخواهد کرد.
7. آیا پروتز سینه باعث ایجاد سرطان می‌شود؟
FDA معتقد است، اگرچه زنانی‌که پروتز سینه دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به لنفوم سلول بزرگ آناپلاستیک هستند. اما احتمال ابتلا به این نوع سرطان بسیار کم و 1 در 1000 است!
منابع: جراحی 24 – healthline.com hopkinsmedicine.org
